Ik kies voor mijn talent


 

Gisteren stelde Luk Dewulf zijn boek "Ik kies voor mijn talent" voor. Zo'n 200 mensen kwamen afgezakt naar Gent. Luk startte met een kort overzicht van zijn boek en net als altijd deed hij dat op een authentieke en inspirerende manier. Vervolgens bracht Joseph Kessels een overzicht van hoe het omgaan met "talent" in organisaties is geëvolueerd doorheen de jaren. Doorheen zijn wijsheid glipte er af en toe een knipoog over hoe organisaties soms heel erg klungelen met het talent van mensen. Medewerkers zijn FTE's geworden voor organisaties en sommige blijken zelfs maar een halve FTE te zijn. Daarna volgden er een reeks workshops, verzorgd door verschillende collega's en/of vrienden van Luk. Ik zelf verzorgde een workshop waarbij we samen op zoek gingen naar het soort leiderschap dat talentvriendelijk is ...

 

Billy Elliot

Doorheen mijn workshop gebruikte ik enkele fragmenten uit een schitterende film over talent, nl. "Billy Elliot". In deze film - waarbij een jongen die naar de boksles moet, stap voor stap ontdekt dat hij een geboren balletdanser is - worden alle aspecten die gepaard gaan met talentontwikkeling schitterend in beeld gebracht :

  • Naast je talent leven
  • Iemand die je potentieel ziet en de cruciale rol van zo iemand
  • Je talent ontdekken, erin klikken
  • De tegenkanting en het ongeloof van de buitenwereld
  • Het harde werken die nodig is om je talent ook echt in de wereld te kunnen zetten (= "talent in actie"), want kiezen voor je talent is niet altijd gemakkelijk
  • Het schitteren en het gezien worden

De slotscène van de film is schitterend. Billy is hoofddanser bij een balletvoorstelling en voor het eerst ziet zijn vader waar zijn zoon echt toe in staat is. Deze film inspireerde al heel veel mensen om op zoek te gaan naar hun talent. Maar inspiratie is vaak niet voldoende ...

Het Michelangelofenomeen

"Ik kies voor mijn talent" geeft, naast inspiratie, ook handvaten, inzichten, modellen en een theoretische onderbouw die je kunnen helpen om met (je eigen) talent aan de slag te gaan. Dezelfde facetten als in de film komen aan bod. In het boek (p. 115) verwijst Luk naar het "Michelangelo-effect". Michelangelo zag "David" in het marmerblok zitten. Hij moest gewoon de overbodige steen weg kappen. Dit is vaak wat coaches vertellen : "Je ziet wat er in iemand zit en je ondersteunt hem of haar om daarnaartoe te groeien." Alleen al het feit dat iemand zo naar je kijkt, creëert als het ware een energetische mal waar je stap voor stap in begint te groeien (= positieve illusie). Bij het ontwikkelen van talent blijkt het hebben van mensen die op zo'n manier naar je kijken heel cruciaal. Dit kunnen je ouders zijn, je echteno(o)t(e), je collega's, je manager, je vrienden, ... .  

Vader & zoon Dewulf

Na de workshops wandelde ik door de zaal. Per toeval ... of net niet ... begon ik te praten met een oudere man. En plots begon het mij te dagen dat dit de vader van Luk was. Hij was duidelijk geëmotioneerd. Ik vroeg hem hoe het was om zijn zoon zo te zien schitteren ... : "Goh, ik wist niet dat hij dat zo goed kon. Zo praten zonder iets te moeten aflezen. Ik wist niet dat dat in hem zat. Het is de eerste keer dat ik dat zie." Als begeleider van familie-opstellingen voelde ik dat dit een bijzonder moment was : een vader die z'n zoon ziet schitteren ... een zoon die de fierheid van zijn vader voelt. Dit was Billy Elliot in het echt ... toeval of niet ?!